Van Melbourne naar Darwin
Door: marleenlangen
19 Juni 2011 | Australië, Darwin
De afgelopen 3 weken heb ik samen met OZ Experience meer dan 5000 km’s afgelegd. Met deze afstanden is dat veel handiger, veiliger, goedkoper en gezelliger dan om alleen op pad te gaan. Het eerste traject was ‘The Great Ocean Road’ - van Melbourne naar Adelaide. Een 3 daagse toer waarin ik veel gedaan en gezien heb. De hoogtepunten van deze route zijn natuurlijk ‘The 12 Apostles en ‘London bridge’. Ook de wandelingen door ‘The Grampions’ werden met spectaculaire uitzichten beloond. Na een paar dagen in Adelaide te hebben doorgebracht, ben ik naar Kangaroo Island gegaan. Ook daar stond er heel wat op het programma. Ik vond ‘The Remarkable rocks’ en ‘Admiral’s Arch’ de hoogtepunten. Op de 2e dag hadden we ’s middags nog tijd over waardoor we een omweg hebben kunnen maken naar het noorden van het eiland. Met een bezoekje aan de bijenkolonie en de pelikanen voedering hebben we onze toer afgesloten.
Meteen na Kangaroo Island begon het volgende deel dat 7 dagen duurde: van Adelaide naar Alice Springs. Onderweg zijn we in Quorn, Glendambo, Cooper Pedy, Uluru en Kata Tjuta gestopt. Na een dag in Alice Springs te hebben doorgebracht (met een bezoekje aan de Flying Doctors) was het tijd voor de 3 daagse toer naar Darwin.
De afgelopen weken heb ik heel veel foto’s gemaakt. Helaas blijkt er een probleem met de geheugenkaart te zijn, waardoor de meeste foto’s van de Great Ocean Road en het stuk tussen Alice Springs en Darwin mislukt zijn. Gelukkig is de rest wel goed geworden. Natuurlijk zijn er ook veel groepsfoto’s gemaakt. Een groep was daarin wel erg creatief. Tijdens een quiz in de bus kwamen we op gelijkspel uit. Om de strijd te beslissen stelde Juno de vraag hoelang een streep op de weg is. Het antwoord bleek 3 meter te zijn. Maar we wilden het graag nameten. Dus Juno heeft de wagen stilgezet en een van de meiden is op de weg (highway) gaan liggen om op die manier te kunnen meten. En zo zijn we onbedoeld aan het ‘planken’ geslagen. Bij ‘Planking’ is het de bedoeling om jezelf op een creatieve plaats te laten fotograferen. Daarbij moet je op je buik liggen en je armen moeten gestrekt naar achteren. (Goed voor de buikspieren!) Ook veel andere groepsfoto’s hebben we zodanig gedaan. Tot grote hilariteit van Juno. Vooral als andere mensen ons vreemde en vragende blikken toewierpen.
De meeste nachten hebben we in een hostel doorgebracht. In Cooper Pedy hebben we ondergronds geslapen. In de zomer stijgen de temperaturen daar gemakkelijk naar de 45 graden en in de winter vriest het er. Veel mensen hebben hun woonruimte ondergronds gemaakt waar het een constante temperatuur heeft van zo’n 23 graden. Voor een nachtje vond ik het wel leuk, maar ik zou toch snel het zonlicht gaan missen. De 3 nachten bij Ulura hebben we gekampeerd. We kregen een ‘Swag’ om in te slapen. Dit is een canvas zak met een matras erin. Daarin stop je je slaapzak en dan kun je onder de sterrenhemel slapen. En als het regent dan trek je een flap over je heen. Gelukkig regende het niet, maar helaas vroor het wel. Ondanks mijn 3(!) slaapzakken had ik het nog koud. De muizen maakten het avontuur compleet. Die waren overal. En die kropen ook in de Swags…De laatste nacht was helemaal erg; de muizen waren niet bang voor ons en kropen over ons heen terwijl we bij het kampvuur zaten. Ik ben niet bang of vies van muizen, maar dit was ook voor mij een beetje teveel van het goede. En er was niets muisproof. Het eten dat niet opgeruimd was, was met een paar minuten aangegeten (ook in de bus). Terwijl we aan het koken waren probeerden ze het eten van de tafel te stelen. Ook de handtassen waren niet veilig; de muizen hadden hun tanden in de slaaptabletten, chocolade, snoepjes en de snoertjes van de koptelefoon gezet. Het toppunt was wel dat ze ’s nachts een gids in zijn vinger en een vrouw in haar oor hadden gebeten. De mensen die panisch zijn voor de muizen, maakten het wel enigszins amusant. (Ik weet dat leedvermaak niet erg aardig is, maar het is wel ERG grappig). Het traject naar Darwin hebben we in tenten geslapen. Het weer is heel wat beter, maar dat betekent dan ook dat er ’s nachts insecten zijn.
Alle trajecten heb ik met verschillende groepen gereisd. Met de groepen heb ik veel mazzel gehad. We hadden hele gezellige groepen met leuke mensen. Alhoewel het soms lastig is om in zo’n korte tijd van groep naar groep om te schakelen. Tijdens mijn 2 daagse tour naar Kangaroo Island heb ik Bruce en Lorrae ontmoet; 2 lieve mensen uit Australie (Tasmanië). Wat ik erg leuk vond is dat ze zo actief waren, overal voor in en geïnteresseerd in iedereen. Bovendien kon ik hun humor erg waarderen. Ze hadden toevallig dezelfde toer geboekt als ik naar Alice Springs. Dus daarna hadden we nog een week samen. Het klikte zelfs zo goed dat ze besloten hebben me te adopteren. :-) (Ik weet niet of Steven blij is met 2 schoonmoeders?). Ze waren heel zorgzaam voor me. Bijvoorbeeld als het kangoeroevlees, de buffelburgers, de kamelen worsten en de krokodilburgers op de BBQ gingen, dan werd er meteen gecheckt of Juno (de gids) wel aan mij gedacht had (met een spinazieburger :-)). En ook of hij wel verschillend bestek gebruikte om mijn burger om te draaien. Ik vind het erg jammer dat de tijd kwam om weer afscheid te nemen. Ik mis hun aanwezigheid en gezelligheid. Maar ik heb nu in ieder geval een reden om nogmaals naar Tasmanië te gaan!
Meteen na Kangaroo Island begon het volgende deel dat 7 dagen duurde: van Adelaide naar Alice Springs. Onderweg zijn we in Quorn, Glendambo, Cooper Pedy, Uluru en Kata Tjuta gestopt. Na een dag in Alice Springs te hebben doorgebracht (met een bezoekje aan de Flying Doctors) was het tijd voor de 3 daagse toer naar Darwin.
De afgelopen weken heb ik heel veel foto’s gemaakt. Helaas blijkt er een probleem met de geheugenkaart te zijn, waardoor de meeste foto’s van de Great Ocean Road en het stuk tussen Alice Springs en Darwin mislukt zijn. Gelukkig is de rest wel goed geworden. Natuurlijk zijn er ook veel groepsfoto’s gemaakt. Een groep was daarin wel erg creatief. Tijdens een quiz in de bus kwamen we op gelijkspel uit. Om de strijd te beslissen stelde Juno de vraag hoelang een streep op de weg is. Het antwoord bleek 3 meter te zijn. Maar we wilden het graag nameten. Dus Juno heeft de wagen stilgezet en een van de meiden is op de weg (highway) gaan liggen om op die manier te kunnen meten. En zo zijn we onbedoeld aan het ‘planken’ geslagen. Bij ‘Planking’ is het de bedoeling om jezelf op een creatieve plaats te laten fotograferen. Daarbij moet je op je buik liggen en je armen moeten gestrekt naar achteren. (Goed voor de buikspieren!) Ook veel andere groepsfoto’s hebben we zodanig gedaan. Tot grote hilariteit van Juno. Vooral als andere mensen ons vreemde en vragende blikken toewierpen.
De meeste nachten hebben we in een hostel doorgebracht. In Cooper Pedy hebben we ondergronds geslapen. In de zomer stijgen de temperaturen daar gemakkelijk naar de 45 graden en in de winter vriest het er. Veel mensen hebben hun woonruimte ondergronds gemaakt waar het een constante temperatuur heeft van zo’n 23 graden. Voor een nachtje vond ik het wel leuk, maar ik zou toch snel het zonlicht gaan missen. De 3 nachten bij Ulura hebben we gekampeerd. We kregen een ‘Swag’ om in te slapen. Dit is een canvas zak met een matras erin. Daarin stop je je slaapzak en dan kun je onder de sterrenhemel slapen. En als het regent dan trek je een flap over je heen. Gelukkig regende het niet, maar helaas vroor het wel. Ondanks mijn 3(!) slaapzakken had ik het nog koud. De muizen maakten het avontuur compleet. Die waren overal. En die kropen ook in de Swags…De laatste nacht was helemaal erg; de muizen waren niet bang voor ons en kropen over ons heen terwijl we bij het kampvuur zaten. Ik ben niet bang of vies van muizen, maar dit was ook voor mij een beetje teveel van het goede. En er was niets muisproof. Het eten dat niet opgeruimd was, was met een paar minuten aangegeten (ook in de bus). Terwijl we aan het koken waren probeerden ze het eten van de tafel te stelen. Ook de handtassen waren niet veilig; de muizen hadden hun tanden in de slaaptabletten, chocolade, snoepjes en de snoertjes van de koptelefoon gezet. Het toppunt was wel dat ze ’s nachts een gids in zijn vinger en een vrouw in haar oor hadden gebeten. De mensen die panisch zijn voor de muizen, maakten het wel enigszins amusant. (Ik weet dat leedvermaak niet erg aardig is, maar het is wel ERG grappig). Het traject naar Darwin hebben we in tenten geslapen. Het weer is heel wat beter, maar dat betekent dan ook dat er ’s nachts insecten zijn.
Alle trajecten heb ik met verschillende groepen gereisd. Met de groepen heb ik veel mazzel gehad. We hadden hele gezellige groepen met leuke mensen. Alhoewel het soms lastig is om in zo’n korte tijd van groep naar groep om te schakelen. Tijdens mijn 2 daagse tour naar Kangaroo Island heb ik Bruce en Lorrae ontmoet; 2 lieve mensen uit Australie (Tasmanië). Wat ik erg leuk vond is dat ze zo actief waren, overal voor in en geïnteresseerd in iedereen. Bovendien kon ik hun humor erg waarderen. Ze hadden toevallig dezelfde toer geboekt als ik naar Alice Springs. Dus daarna hadden we nog een week samen. Het klikte zelfs zo goed dat ze besloten hebben me te adopteren. :-) (Ik weet niet of Steven blij is met 2 schoonmoeders?). Ze waren heel zorgzaam voor me. Bijvoorbeeld als het kangoeroevlees, de buffelburgers, de kamelen worsten en de krokodilburgers op de BBQ gingen, dan werd er meteen gecheckt of Juno (de gids) wel aan mij gedacht had (met een spinazieburger :-)). En ook of hij wel verschillend bestek gebruikte om mijn burger om te draaien. Ik vind het erg jammer dat de tijd kwam om weer afscheid te nemen. Ik mis hun aanwezigheid en gezelligheid. Maar ik heb nu in ieder geval een reden om nogmaals naar Tasmanië te gaan!
-
19 Juni 2011 - 06:21
Carla V A.:
Hoi M'leen, blij weer wat van je te horen. Wat een prachtige foto's !
Bij voorbeeld die van jou tussen die 2 rotsblokken met die blauwe lucht achter je. Goed voor een poster!
Leuk om te lezen over je nieuwe " fosterparents" , zien er ook aardig uit. Veel plezier straks met je echte mom en Wiel. -
19 Juni 2011 - 08:22
Norwin & Maria:
Heee Marleen, we hadden het er al over dat het zo lang duurde voor we weer wat van je hoorde. Jammer van de mislukte foto's maar degene die je hier bij hebt gezet zijn mooi zeg, wow! Veel plezier verder. Groetjes! -
19 Juni 2011 - 09:12
Beste Marleen:
Zo te horen heb je goed naar je zin in Australie. Na schrijfster begin je nu ook al door te breken als fotografe. Erg mooie foto's. En wat die muizen betreft had je misschien de kat mee moeten nemen, die had dat wel leuk gevonden. Het is wel leuk om georganiseerd te reizen inplaats van alleen. Je ontmoet mensen met verschillende interesses en nationaliteiten waarmee je leuke contacten kunt leggen. Nog veel plezier met Wiel en Elma.
Gr. Ria en Henk XXX -
19 Juni 2011 - 09:58
Grace:
Wat een verslag weer! En die muizen!!!! hahaaah hilarisch!!! Wel zot dat ze echt gebeten hebben zeg! wat een rotzakjes ;) -
19 Juni 2011 - 11:18
Steven:
Hallo mleen my love
Hartstikke leuk verslag weer en nog mooiere foto's.
Jammer dat je weer problemen met je camera hebt.
Ik vind het jammer dat ik niet bij je bent om je avontuur te delen.
Have fun en happy travels -
19 Juni 2011 - 14:40
Peter Pam:
Lieve Marleen, Ik volg je nog steeds met al je avonturen. Vindt het geweldig wat je doet ondanks alle ontberingen die je moet doorstaan. Gooi die defecte geheugenkaart niet weg. Ik kan er ( hoogst waarschijnlijk ) nog de data en dus foto's vanaf krijgen. Greets Peter -
19 Juni 2011 - 18:15
Heike:
Hey marleen! Wederom prachtige foto's! Wat een hoop dieren heb je nu al in de vrije natuur gezien! bijzonder hoor...O.K. de muizen zijn wat minder, wel een leuke foto.
K zie dat je op alles gekleed moet zijn, want volgens mij kom je ook een hoop temperatuur verschillen tegen. Geniet van de zon, hier is het 19 graden en alleen maar regen...Dus ik denk dat Wiel en je moeder de zon ook gaan omarmen. Leuk dat er leuke mensen in de groep zaten, anders kunnen 3 weken lang duren. Maar de komende tijd ben je in goed en vertrouwd gezelschap. Veel plezier! xje -
25 Juni 2011 - 10:55
Henk En Brigit :
Hoi Marleen,
Wij hebben je weblog gevonden en gaan straks lekker even lezen. We zitten nu in Alice Springs. De kangaroo's lopen hier gewoon door de tuin en de bomen zitten vol met Galahs. Nogmaals bedankt voor je gezelschap op de excursie naar Arnhemland. Ik vond het leuk je ontmoet te hebben. Overigens onze weblog is: henkenbrigit.reismee.nl
gr. en een fijne tijd met je moeder samen.
Brigit -
28 Juni 2011 - 13:09
Renate:
Mooie foto's marleen en wat krijg je lang haar! En wat een verhaal over die muizen, brr ik moet er niet aan denken dat ik erbij was. Ik ben niet bang voor muizen, maar volgens mij is het zo momentopname in je leven dat je kijk op muizen gaat veranderen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
