Mummies en Museums

De Inca cultuur heeft me altijd al gefascineerd. Het was een hoogontwikkelde cultuur (zonder schrift en gebruik van het wiel) met het geloof dat er leven na de dood was. Ze vereerden hun voorouders en de goden (zon, maan en bergen). In hun cultuur stonden leven en dood dus centraal. De woestijn werd gebruikt om de overledenen hun laatste rustplaats te geven. Daar gingen hele rituelen aan vooraf waarbij het lichaam werd gemummificeerd. Vervolgens werd het in foetushouding (ivm de reincarnatie) gebonden en begraven.
Om de goden gunstig gezind te houden (vooral na natuurrampen als aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en extreme droogte) werd er regelmatig geofferd. Meestal waren het 'uitverkoren' kinderen, maar ook de verslagen vijanden moesten eraan geloven. (Je zal maar 'uitverkoren' zijn... Waarschijnlijk keken de mensen er zelf anders tegenaan. De kinderen werden verheven tot een soort van halfgoden die het in het hiernamaals beter zouden gaan krijgen.)

De afgelopen dagen stonden dus helemaal in het teken van de Inca cultuur. Voor mij een belangrijk moment, omdat dit namelijk de reden is geweest om Zuid Amerika als bestemming voor mijn reis te kiezen. (Vooral de Nasca lijnen wilde ik graag zien.)
In Ica heb ik het Regional Museum bezocht. 's Avonds ben ik verder naar Nasca gegaan. De volgende dag (23/2) heb ik een vlucht in een Cessna c207 boven de Nasca lijnen gemaakt. Het ironische was dat ik me al bij het eerste figuur (De walvis) ziek voelde worden door het geschommel van het vliegtuigje. Toen nog 11 figuren te gaan... De rest van de vlucht kon ik alleen maar hopen dat het zo snel mogelijk voorbij zou zijn. Bij de 'Alcatraz' (nr 10) verkrampte mijn maag zich helemaal samen tot een grote, pijnlijke bal. Blijkbaar gebeurt het vaker, want ik had al de tip gekregen om achteraf pas te ontbijten... Ik heb er helaas niet echt van genoten, maar toen ik me na een paar uur weer beter voelde kon ik de beelden wel waarderen. :-). Het bijzondere van de lijnen is dat men nog steeds niet precies weet wat het nut van de lijnen is. Er zijn verschillende theorieen die allemaal met de verering van de goden en met het verkijgen van water te maken hebben. Bovendien zijn de lijnen alleen vanuit de lucht duidelijke te zien. Op de grond vallen ze bijna niet op.

In de namiddag had ik een tour geboekt naar de Chauchilla begraafplaats. Dat vond ik erg indrukwekkend. Daar zijn vele mummies in hun graftombes te zien. Door het droge klimaat zijn ze goed bewaard gebleven. Helaas zijn vele graven geplunderd, waardoor je ook buiten de graven botten ziet liggen.
Wat ik heel indrukwekkend vond is dat je opeens voor een kindergrafje staat waarbij het kindje niet meer dan 30 cm van je verwijderd is.
Toen ik daar stond was ik me bewust van het dubbele gevoel dat het me gaf. Foto's maken van dode mensen is luguber. Sommige mensen wilden een foto met een mummie en zichzelf dan op de achtergond. (Vind ik nogal bizar! Wat ga je ermee doen? In een fotolijstje?). Maar blijkbaar gaan sommigen mensen nog verder. Ik las vandaag dat er toeristen waren die er 's nachts heen gingen en bij de mummies in het graf gingen zitten voor een groepsfoto. Of de mummies kusten voor de foto... ahhhhhh.

Met de nachtbus een rit van 9 uur naar Arequipa. 's ochtends even door de stad gelopen en later weer een museum bezocht. Het pronkstuk van de collectie is het bevroren lichaam van een 12-13 jarige meisje, Juanita genaamd. Ze is geofferd aan de berggoden en op de top van de Ampato berg begraven. Door het uitbarsten van een naastgelegen vulkaan is de sneeuw op die berg gesmolten en hebben ze haar in 1995 gevonden. Veel van de spullen die in het graf gevonden zijn, staan in het museum. Op die berg zijn ook 2 geofferde kinderen, een meisje van 6 en een jongetje van 5, gevonden. Doordat Juanita altijd bevroren is geweest, is haar lichaam in een zeer goede staat gebleven. Vanuit wetenschappelijk oogpunt is deze vondst zeer belangrijk omdat het lichaam veel informatie verschaft over de Inca periode. Het geeft een beeld over ziektes, bacterien, virussen, DNA etc. Juanita was er zelf vandaag dan ook niet bij (onderweg voor een onderzoek), maar haar plaats werd ingenomen door het andere meisje. Dat lichaam was echter minder goed bewaard gebleven, omdat het lager op de berg begraven lag en dus niet constant bevroren was. Ook de videofilm van de vondst van Juanita was zeer de moeite waard.

Zo, nu heb ik weer genoeg van dode mummies :-) en museums. Morgen staat er een 2 daagse tocht naar de Colca Canyon op het progrmma. En daarna met de nachtbus naar Cuzco. Hopelijk ben ik na die toer zo moe dat ik die 10 uur in de nachtbus slapend ga doorbrengen...