Cultuursnuiven in Quito en naarde markt in Otavalo

Op donderdag 3 februari was het dan eens tijd voor een beetje cultuursnuiven in Quito. Quito ligt in de bergen en de stad kent het oude deel met veel monumentale gebouwen en het nieuwe deel. Er was een museum waar ik naar toe wilde museum del Banco, dus dat was 1 van de doelen.
Omdat het ongeveer een half uur lopen zou zijn, zijn Catherine en ik naar het oude deel gelopen. Toen we de weg aan iemand vroegen, heeft deze persoon ons helemaal naar het oude deel gebracht. Enerzijds erg vriendelijk van hem, maar je blijft je toch afvragen wat hij eigenlijk wilt…Maar goed, hij moest werken en op een gegeven moment is hij verder gegaan.
Wij zijn begonnen in de grote Basiliek van Quito en zijn helemaal naar boven geklommen. De laatste stukken bestonden uit ladders. Bovenin hadden we een erg mooi uitzicht over de stad. Daarna zijn we verder gelopen en kwamen we bij een gebouw waar de World Press photos van 2010 hingen. Ik weet niet of jullie die wel eens bekeken hebben, maar wat een afschuwelijke foto’s! Eerst een grote foto van iemand die doodgeschoten was en in zijn eigen bloed op straat lag, foto’s van een steniging van een man, foto’s van een dood meisje wiens hoofd uit de puinblokken stak (Ik geloof na een natuurramp) en zo nog vele op te noemen. Het heeft veel indruk op me gemaakt. Die paar mooie natuurfoto’s kan ik me eigenlijk nauwelijks meer herinneren…
Vervolgens naar museum banco del Ecuador. Binnen bleek al gauw dat dit niet het museum was waar ik voor ging. Ik had me vergist; de naam was ook niet exact hetzelfde. We waren beland bij een expositie van munten en bankbiljetten. Ook interessant, maar toch jammer :-) Het museum waar ik voor ging, was blijkbaar aan de andere kant van de stad.
De volgende bezienswaardigheid was the temple of San Francisco, waar een expositie was van religieuze dingen. Mooi, indrukwekkend maar toch ook wel wat sinister. Heel veel schilderijen en kunstwerken, maar ook veel beelden van de kruisiging van Jezus. Voor 1 beeld hebben ze zelfs een menselijke schedel gebruikt.
Ondertussen waren we al wat vermoeid en hebben we een taxi genomen naar het busstation, waar we met de bus naar Mitad del Mundo zijn gegaan. Daar heb je het World monument op het punt waar de evenaar loopt. In dat gebouw was ook een tentoonstellingen over de cultuur van Ecuador. Als laatste zijn we naar Nan local museum gegaan waar ze met behulp van een aantal testjes bewijzen dat je op de evenaar bent. Het water draait bij ons inderdaad tegen de klok in als het door de gootsteen loopt, in het zuiden gaat het met de klok mee en op de evenaar zit er geen draaiing in, maar loopt het regelrecht naar beneden. Ook werkt de zwaartekracht op de evenaar anders. Het museum heeft veel weg van het openlucht museum. Ze laten je kennismaken met een aantal van de leefomstandigheden en rituelen/ gebruiken van de bevolking. Zo waren er verschillende hutten (met ruimte waar de cavia’s liepen; die worden namelijk in Ecuador opgeten), de inheemse kruiden en planten, wapens (speren, messen, pijl en boog), kleding etc. Wat indruk op me gemaakt heeft is de gewoonte om het hoofd van de vijanden te laten krimpen door ze een periode in een bepaald mengsel te koken. Het hoofd krimpt dan tot vuistgrootte. Daarna werden de hoofden op een speer geprikt en bij de ingang van de hut neergezet als trofee. De stammen die dat deden leefden in het Amazone gebied. Ik vraag me eigenlijk af of de stammen die daar nog leven dat nog steeds doen of dat ze dat alleen met de koppen van dieren doen.
Toen weer met de bus terug naar Quito. Omdat we op de heenweg bij het busstation opgestapt waren, vonden wij het logisch dat we daar op de terugweg ook weer uit zouden gaan.
Helaas kwamen we daar dus niet langs en toen we ontdekten dat we alweer op de weg naar Mitad del Mundo waren zijn we er maar uitgesprongen. Een taxi heeft ons teruggebracht naar het hotel ;-)

Otavalo, vrijdag 4 februari
Het plan was om met de bus naar Otavalo te gaan. Otavalo staat bekend om zijn markt. Vanuit Otavalo wilden we naar het Bellavista regenwoud. Daar zouden we dan 2 dagen blijven…
In Quito hebben we een trolleybus moeten nemen om naar busstation Quitumbe te gaan. In de trolleybus werd het deuntje van rudolph the red nose rendeir afgespeeld… Vanaf het busstation hebben we een bus genomen naar Otavalo. Dat klinkt gemakkelijker dan het is. Quito heeft vele bussen en vele busstations. 4 uur later kwamen we op de plaats van bestemming aan. Volgens de lonely planet had dat 1,5 uur korter gekund. Omdat het daardoor al te laat was om nog met de bus naar het regenwoud te gaan hebben we een slaapplek in Otavalo genomen. We hebben dus ons plan moeten aanpassen. Bovendien bleek het ook niet mogelijk te zijn om vanuit Otavalo naar het regenwoud te gaan; we moesten eerst weer terug naar Quito.
We hebben in Otavalo over de markt gelopen en veel gezien. Ondanks dat we het gebied waar de dieren waren niet wilden bezoeken ontkwamen we daar niet helemaal aan. Vooral de levende kippen die met hun poten vastgebonden op straat lagen, vond ik erg zielig. Verder werd er veel andere etenswaar (kruiden, groenten en fruit) aangeboden, handwerk, sieraden, kleding en ander textiel. Tot slot hebben we bij een reisbureau een 2 daagse tour geboekt naar het regenwoud. Het hostel waar we in sliepen was erg knus met hele vriendelijke mensen. Helaas was het op straat erg rumoerig.
De volgende ochtend hebben we eerst de markt bezocht die vele malen groter was dan de dag ervoor. Omdat Otavalo ook bekend staat om het meer waar je omheen kan lopen, hebben we de bus naar het meer genomen. Een uur later kwamen we bij het meer aan. Dat was niet helemaal de bedoeling. Blijkbaar was mijn ‘Spaans’ niet goed genoeg, want we zijn op een punt gedropt waar je niet kon wandelen. Dus uiteindelijk maar met de bus naar Quito. Dat ging een stuk sneller dan op de heenweg!
In Quito hebben we een aantal praktische dingen gedaan. Morgen worden we al vroeg opgehaald. En dan op naar het Bellavista Rainforest….
Ik heb er veel zin in!