Arrived in Quito

Het is zaterdag, 29 januari 2011 en net 8: 00 uur geweest. Ik lig in een Ecudoriaans hostel en naast me ligt Wouter nog te slapen. We zijn vannacht om 2:00 uur aangekomen.
Gisteren begon de reis in Amsterdam. De vlucht naar Madrid heb ik niet bewust meegekregen. Ik ben de afgelopen dagen zo druk geweest (zelfs donderdag, welke ik helemaal vrij had gehouden om met Steven en Saph leuke dingen te gaan doen, ben ik helaas tot 23: 00 uur bezig geweest), dat ik al in slaap viel toen de motoren aangingen.
De trip van Madrid naar Quito was overboekt waardoor ik een upgrade kreeg naar de businessclass. Wat een luxe! Voor het eerst tijdens mijn reizen genoeg ruimte, mijn benen konden languit, de stoel kon in allerlei standen en het was lekker rustig. Alhoewel de meneer achter mij aardig eindje wegsnurkte…
Tijdens de reis heb ik genoeg tijd gehad om de laatste dagen in Nederland te overdenken. Zoals het afscheid bij AAP op dinsdagavond. Ik vond het helemaal geweldig en heb het enorm gewaardeerd. Ik ben erg blij met de pinguin (leuk idee, Eva!) , alle leuke cadeautjes (zeer handig of lekker!) en het zelfgeschreven lied van Chris. Lieve collega’s, ik wil bij deze even zeggen dat ik vind dat jullie zeer goed kunnen zingen! :-) Dan de stress op woensdag en donderdag omdat ik de envelop kwijt was met al het geld dat ik gespaard en gekregen had… Ik heb zelfs bij Saph gekeken of ze het niet in haar mand had gelegd…gelukkig donderdagavond weer gevonden. Het afscheidsetentje op woensdag met William bij hem thuis en het afscheidsetentje met Steven bij de Chinees van Swifterbant. Ik heb dus veel afscheidsmomenten gehad. :-) Ik heb tijdens de trip al wat teksten gelezen die op de pinguin staan en in mijn ‘ik-ga-aan-jullie-denken’-boekje. Ik voelde me er blij mee!
Het vliegtuig stopte echter niet in Quito maar in Guayaquil. 6 uren later zou er pas weer plek zijn in het vliegtuig naar Quito. Tijdens het wachten ben ik in contact gekomen met Marlies en Bastiaan. Zij zijn hier om familie te bezoeken, die in een wildlife park werken bij Tena. Met z’n 3-en wachten is in ieder geval een stuk gezelliger dan alleen! Eindelijk in Quito bleek dat de helft van de bagage niet aangekomen was. Ik had gelukkig al mijn spullen, maar Marlies miste nog een rugzak. Ook Wouter stond zonder bagage. Omdat hij ook een slaapplek zocht ging hij met ons mee. (Hij gaat ook een rondreis door Zuid Amerika doen.) Marlies had haar zus gevraagd om een hotel voor me te reserveren. Omdat het niet helemaal duidelijk was of er voor Wouter nog een kamer was, heb ik aangeboden de 2 persoonskamer (met 2 losse bedden) te delen. Ik vond het in ieder geval erg leuk om de reis zo te beginnen en iemand te ontmoeten die ‘dezelfde’ reis gaat maken.
Inmiddels klinkt er luide muziek vanaf de straten en is de temperatuur een stuk aangenamer dan het in Nederland was. Tijd om op te staan! Zo direct ga ik met een taxi naar het hotel waar ik me moet melden voor de Galapagos tour. Ik heb er heel veel zin in. Het avontuur is begonnen….
-------------------------------------
Lied van Christine

MARLEEN WILDE HAAR VLEUGELS UITSLAAN
(op de wijze van: Toen wij van Rotterdam vertrokken)

Eerste couplet
Marleen wilde haar vleugels uitslaan
En nam het vliegtuig naar de West
Steef, Saph en Brum, die liet zij achter
Terwijl het spreekwoord zegt: ‘Thuis best’.

Bij Stichting AAP ging het niet anders
De dieren zag zij niet meer staan
Collega’s huilden waterlanders
Marleen trok zich er niets van aa-aan…

Australië wou zij bezoeken
De wilde dingo’s zijn zo mooi
En wallaby’s, met kloeke sprongen
Die zij nooit máken in een kooi!

Tweede couplet
Ook Azië stond op haar lijstje
Er zijn veel apen, naar het schijnt
Beslist iets voor een wereldreisje
Zij zijn met uitsterven bedreigd.

En Zuid-Amerika: fantastisch
Van d’evenáár tot Patagón
Met rolstaartberen en coati’s
Daar ging het haar toch echt pas òò-òm…

Marleen, wij willen van je weten
Waarom moet jij zo nodig weg
Want al die dieren zijn aanwezig
Bij Stichting ÁÁP aan d’Kemphaanweg!

Derde couplet
Maar heus, wij gunnen ’t je van harte
Ga jij maar fijn op avontuur
Wij wachten rustig (maar met smarte)
Op al het nieuws dat je ons stuurt.

Verweggistan is heel erg prachtig
We snappen je echt helemaal
Maar wees toch ook één ding indachtig:
De mensheid is niet digitaa-aal…

Dus kom bij thuiskomst ook naar ons toe
Wij willen horen wat je zegt
Want al je vrienden zijn aanwezig
Bij Stichting ÁÁP aan d’Kemphaanweg!

Nogmaals, uit volle borst: Dus kom bij thuiskomst ook naar ons toe
Wij willen horen wat je zegt
Want al je vrienden zijn aanwezig
Bij Stichting ÁÁP aan d’Kemphaanweg!